Right Whale Bay

Zuid-Georgië

Het eiland Zuid-Georgië doet niet bij iedereen meteen een belletje rinkelen. Toch kent bijna iedereen de beelden uit de documentaires van David Attenborough van de stranden die volgepakt zijn met koningspinguïns en zeeolifanten. Die zijn dus afkomstig van dit eiland. Het is een heel bijzondere ervaring om zelf een bezoek van vier dagen te brengen aan dit eiland.
Bij het kaartje zijn de acht plaatsen ingetekend die we hebben bezocht. Op vijf plaatsen zijn we echt aan land geweest, op twee plaatsen zijn we vermaakt met een zodiaccruise en voor het Drygalski Fjord hoefden we het schip niet te verlaten.



Hierboven de vier pinguïnsoorten die we op Zuid-Georgië konden verwachten en ook daadwerkelijk zouden zien. De koningspinguïn, de kinbandpinguïn, de macaronipinguïn en de ezelspinguïn.

Right Whale Bay

Er stond een matige wind, er viel wat sneeuw en het was 2°C. Het weer was deze keer geen belemmering om bij Right Whale Bay aan land te gaan. De expeditiestaf ging met een zodiac naar de kust om een geschikte plaats uit te zoeken om aan land te gaan. Ze kwamen terug met een enigszins teleurstellende mededeling. Er lagen zoveel zeeberen en zeeolifanten op het strand dat het onmogelijk was om een plek te vinden waar we er veilig tussendoor konden lopen. Vooral de zeeberen, die in deze periode van het jaar hun jongen werpen, kunnen behoorlijk agressief zijn en nare beten toebrengen. In plaats van de landing werd daarom besloten tot een zodiaccruise.


Right Whale Bay

Terwijl de expeditiestaf de opties aan het verkennen was, hebben we vanaf het dek alvast een paar foto's van de omgeving gemaakt.

Zodiaccruise en Kerguelenzeeberen

Zeeberen

Het was onze eerste zodiaccruise van de reis. Het was wel even wennen. Je wil foto's maken vanaf het bootje, maar je wordt voortdurend door elkaar geslingerd. Op sommige foto's was dus alleen maar lucht of de bodem van de boot te zien. Gelukkig waren er ook nog voldoende foto's toonbaar. De mededeling dat er teveel zeeberen waren om aan land te gaan was bepaald niet overdreven. De kleine zwarte zeebeertjes hebben een hoge schattigheidsfactor. Deze waren hooguit enkele dagen oud.



De Kerguelenzeebeer was eind negentiende eeuw bijna uitgeroeid door pelsjagers. Er waren volgens schattingen nog maar enkele tientallen exemplaren over. Ze hebben zich daarna prima hersteld, rond Zuid-Georgië leven er nu waarschijnlijk al meer dan één miljoen.



Hierboven een gevecht tussen twee mannelijke zeeberen. Dit gedrag vertonen de mannetjes al als ze nog lang niet volwassen zijn. De uitslag van dit soort gevechten is bepalend voor het leiderschap over een harem. 

Strijden om een zeebeertje

Op het strand lag het kadaver van een pasgeboren zeebeertje. De reuzenstormvogels hebben het kadaver in bezit genomen. De grote jagers en de kelpmeeuw moeten afwachten of er nog iets voor hun overblijft.

Kaapse stormvogels

We hadden al heel veel van deze vogels rond de boot zien vliegen. Door het relatief kleine formaat en hun snelheid was het lastig om ze op de foto te krijgen. Bij Right Whale Bay waren ze even op het water geland en lukte het beter. Ze worden ook wel Kaapse duif genoemd, maar dat is een beetje raar want het zijn geen duiven.

Zeeolifanten

De zeeolifanten komen vroeg in de lente aan land en krijgen al in oktober hun jongen. In december zijn de meeste alweer naar zee vertrokken. Dat neemt niet weg dat we op South Georgia op elk strand waar we kwamen nog wel een aantal zeeolifanten hebben gezien.
De zeeolifanten zijn veel groter en rustiger dan de zeeberen waarmee ze het strand moesten delen. De zeeberen zijn steeds druk met elkaar in de weer, de zeeolifanten liggen vrijwel bewegingsloos op het strand.



En de koningspinguïns lopen overal rustig tussendoor.


Koningspinguïns

Koningspinguïns

Grote kolonie koningspinguïns

Right Whale Bay was de eerste plaats van onze reis met een grote kolonie koningspinguïns. De broedkolonies zitten achter de stranden en vanuit de zodiacs waren ze maar beperkt zichtbaar. We moesten het hier vooral hebben van de pinguïns die via het strand in en uit het water gingen.


Koningspinguïns

Voor de zeebeer en één van de koningspinguïns was er hier blijkbaar een reden om even achterom te kijken. De rest loopt gewoon door.



Als je foto's van pinguïns ziet, zien ze er meestal onberispelijk uit. Ze kunnen echter ook heel erg vies zijn. Op de tweede foto hieronder een bescheiden voorproefje daarvan.

Ezelspinguïn

We zouden nog een paar ezelspinguïn kolonies bezoeken in de volgende dagen, maar wat vooral opviel was dat er op vrijwel elke plek op Zuid-Georgië en het Antarctisch Schiereiland wel een paar van deze pinguïns rondliepen tussen alle andere beesten. Meestal gaat het daarbij om niet broedende pinguïns.



Onze eerste zodiaccruise zat er bijna op. Soms wil je gaan staan om even een foto te maken zonder je medepassagiers, maar dat is niet gemakkelijk. Een golfje en je verliest je evenwicht. 

Zuid-Georgische aalscholver

Deze soort is nauw verwant aan de keizersaalscholver die we op de eilanden in het Beaglekanaal hadden gezien. Ze hebben dezelfde blauwe ogen. Deze soort komt ook voor op de Zuidelijke Sandwicheilanden en de Zuidelijke Orkneyeilanden. 

 

De twee vogels op de foto hieronder zijn jonge exemplaren.