Casa Rosada

Hotel Babel

Hotel Babel

Hierboven ons hotel in de wijk San Telmo in Buenos Aires. We hadden deze dag nog een aantal uren te besteden voordat ons vliegtuig richting Ushuaia vertrok. We zijn naar het Plaza de Mayo gelopen omdat we hadden gehoord dat je in het weekend het Casa Rosada kon bezoeken.

Plaza de Mayo

Casa Rosada

Casa Rosada

Het was ongeveer een kwartier lopen vanaf het hotel naar het Casa Rosada. Bij de ingang stond een rij en daar hebben we ons bij aangesloten. Na een tassencontrole kwamen we in een hal waar veel mensen stonden. Het was voor ons eerst heel onduidelijk wat er verder ging gebeuren. Via een deur aan de zijkant kwamen we op een binnenplaats terecht.



Hier bleek weer hoe ze met de Falklands bezig zijn. Aan de muur hing een metalen plaat waar een plattegrond van de Falklandeilanden uitgesneden was. Als buitenstaander blijft het toch moeilijk te begrijpen waarom ze op deze obsessieve manier met een groep kale, koude en winderige eilanden bezig zijn.

Terug in de grote hal ontdekten we dat ze in een hoek nummertjes uitdeelden voor rondleidingen. We werden ingedeeld bij groep 5 omdat die rondleiding Engelstalig zou zijn. We moesten nog een tijdje wachten. We zijn even buiten voor het paleis op het plein gaan zitten. Op de foto links is naast het paleis het gebouw van de veiligheidsdienst te zien en daarnaast de centrale bank. Op de andere foto de voorkant van de Piramide de Mayo, die we tijdens ons vluchtige bezoek van de vorige dag alleen van de achterkant hadden gezien.


Plaza de Mayo

Een bijzondere plek is het balkon dat achter de lantaarnpaal zit. Vanaf dit balkon sprak Evita tot de massa's op het plein. 


Casa Rosada

Dit balkon met de kroonluchters in de zaal erachter komt ook terug in de film waarin Madonna de hoofdrol speelt.

Rondleiding Casa Rosada

 

In het paleis uiteraard veel aandacht voor de Argentijnse geschiedenis. Ze hadden ook foto's opgehangen van Argentijnse beroemdheden uit de showbizz en sportwereld om de zaak op te leuken.De gids voor deze rondleiding bleek nogal belabberd Engels te spreken. De eerste ruimtes waren niet bijzonder interessant.
Daarna barstte het Evita geweld los. Keek je door een openstaande deur dan hing er een schilderij met haar beeltenis, of een jurkje van haar in een vitrine.



Er stond ook een maquette van een gebouw waar haar afbeelding op staat en een groot exemplaar van een nieuw biljet van 100 peso's met haar afbeelding.



Via een binnentuin kwamen we in een ruimte die toegang gaf tot het balkon waar Evita en Madonna hebben staan zwaaien.



Leuk om zelf ook even over dat balkon te lopen, uiteraard werden we door niemand toegejuicht.

De volgende foto van het Plaza de Mayo is gemaakt vanaf het balkon.


Plaza de Mayo

Vervolgens kwam er een opmerkelijk onderdeel van de rondleiding. We liepen door de werkkamers van president Christina Kirchner. We mochten daar geen foto's maken. Ik kan me niet voorstellen dat er in Nederland rondleidingen zijn in het torentje van de premier.

Plaza de Mayo

Na nog een paar laatste foto's van de gebouwen rond het plein was het tijd om terug te gaan naar het hotel vanwaar we met een taxi naar het Aeroparque Metropolitana Jorge Newbery, het vliegveld waar onze vlucht naar Ushuaia zou vertrekken, zijn gegaan.
Hieronder de Catedral Metropolitana waar de stoffelijke resten van de vrijheidsstrijder José de San Martin liggen. 

 Catedral Metropolitana

Op de volgende foto is aan het eind van de straat de obelisk te zien.



Op het gebouw in het midden op de foto hieronder staan twee figuren die op een klok slaan.
We zijn teruggelopen naar het hotel en richting Ushuaia vertrokken. Daarmee ruilden we de zomer van Buenos Aires is voor het koude winderige weer van Vuurland.


Cabildo

Recoleta en museum

Santa Catalina klooster

Ons lunchrestaurant zat in het Santa Catalina klooster. Er is een prachtige ommuurde tuin waar je kunt zitten, maar omdat het druk was moesten we naar binnen. Het is een rustige oase in het centrum van het drukke Buenos Aires waar je bovendien prima kunt eten.


De locatie van het klooster is:

 
Grotere kaart weergeven

Recoleta

Gran Gomero

Na de lunch zijn we met een taxi naar het park gegaan bij het Recoleta kerkhof waar Evita begraven ligt. In het park staat onder andere Gran Gomero, een enorme boom die er al ruim 200 jaar staat en inmiddels zo groot is dat veel takken ondersteund moeten worden. Om de stam staat een hekwerk.
In het park troffen we ook enkele vogels aan die we ook op andere plaatsen in Buenos Aires tegenkwamen. Naast de onvermijdelijke duiven en mussen zaten er ook roodbuiklijsters en crèmebuiklijsters, twee typisch Zuid-Amerikaanse lijsters.

Cementerio de la Recoleta

Cementerio de la Recoleta

Op deze begraafplaats ligt Eva Peron begraven in het familiegraf van haar eigen familie, de Duartes. Ook andere voorname Argentijnen, voor ons meestal onbekenden liggen begraven op dit bijzondere kerkhof. Een gewoon graf zoals we dat in Nederland kennen is er niet te vinden. De huisjes voor de doden op dit kerkhof zien er beter uit dan die in de sloppenwijken. Metershoge bouwwerken zijn het vaak. CNN heeft dit kerkhof in 2013 in de top 10 van mooiste begraafplaatsen ter wereld gezet.

 

Graf familie Duarte

Het graf van de familie Duarte is een relatief bescheiden optrekje voor Recoleta-begrippen. Het ligt dan ook op een weinig prominente plaats op het kerkhof. Dat neemt niet weg dat het wel het graf is waar de meeste bezoekers voor komen. 

Na de dood van Evita is er flink gesleept met haar resten. De generaals die na een staatsgreep de macht hadden gegrepen probeerden haar te laten verdwijnen. Steeds lekte uit waar het lijk was en daarom hebben ze het per diplomatieke post naar Italië gestuurd. Daar werd ze onder een valse naam begraven. Haar aanhangers wisten haar op te sporen en brachten haar naar Madrid waar haar man in ballingschap leefde. Toen die in 1973 opnieuw president was geworden is ze herbegraven op Recoleta.

Universiteit

In de buurt van het kerkhof ligt ook het Museo de Belles Artes. Onderweg naar het museum liepen we langs een imposant gebouw van de universiteit en we zagen de Flor Genérica, een gigantische bloem die bestaat uit zes grote aluminium bladen. 's Avonds na zonsondergang schijnt de bloem dicht te gaan, maar dat hebben we niet gezien.


Flor Genérica

Museo des Belles Artes

Dit gratis toegankelijke museum bezit een heleboel werken van de bekende Europese grootmeesters zoals Manet, Monet, Picasso en van Gogh. Daarnaast is er uiteraard ook aandacht voor de Zuid-Amerikaanse kunst. Veel kunstwerken zijn afkomstig uit privé collecties. Het geheel maakt een beetje een rommelige indruk.


Museo Nacional del Belles Artes

Hiermee zat ons dagje Buenos Aires er bijna op. 's Avonds zijn we nog in San Telmo Argentijnse biefstuk gaan eten. Een vreemd restaurant, het hing vol met vlaggen en andere attributen van voetbalclubs uit de hele wereld. Het restaurant, La Brigada, heeft een naam te verliezen als het om Argentijnse steaks gaat. Het eten was goed en relatief goedkoop, maar men probeerde ons wel een fles wijn van 300 euro aan te smeren. We hebben het iets bescheidener gehouden.

Fietstocht Buenos Aires (2)

La Boca

La Boca

La Boca is een volkswijk en was in het begin van de twintigste eeuw een bruisende wijk aan de haven waar de tango razend populair werd. Geleidelijk ging de wijk achteruit door het verval van de haven en de tango verdween naar andere stadsdelen, zoals San Telmo. De Argentijnse schilder, Quinquela Martín, die in de wijk woonde kwam op het idee om de huizen van golfplaten op te fleuren met vrolijke kleuren. Veel verder dan één straat is hij niet gekomen. Het is nu één grote toeristenkermis.

 

Aan het eind van de straat is een pleintje waar altijd wel iemand de tango staat te dansen, kunstenaars staan te schilderen en je kunt op de foto met een nep-Maradonna. 



Op de gevels van de huizen in deze straat zijn op diverse plaatsen kunstenaars actief geweest, zoals hier naast het straatnaambordje.



Het straatje heet Caminito. Er was niet alleen een levende nep-Maradonna. Je kon ook met een pop op de foto.



Je ziet het in steeds meer steden, vooral in Noord-Amerika. Stroomdraden waar schoenen overheen hangen. Het is niet helemaal duidelijk waarom dit ontstaat. Is het baldadigheid? Of moet het dienen als symbool voor het verlies van de maagdelijkheid? Het schijnt ook door gangs te zijn gebruikt in Amerikaanse steden om hun territorium af te bakenen? Waarom ze hier in La Boca hangen is niet duidelijk.


Schoenen in La Boca

Na het wandelingetje in La Boca hebben we nog even op een terrasje samen wat gedronken.

Stadion Boca Juniors

Boca Juniors is de club van Diego Maradona. Het stadion van de club ligt in de wijk La Boca. De clubkleuren geel en blauw zijn op een bijzondere manier gekozen. Aanvankelijk speelden ze, net als hun grote rivalen van River Plate in rood en wit. Nadat ze een wedstrijd tegen River Plate om deze kleuren hadden verloren moesten ze nieuwe clubkleuren kiezen. Volgens een niet meer te verifiëren verhaal, is toen besloten om naar de haven te gaan en het eerste schip dat ze zagen zou bepalend zijn voor de clubkleuren. Het schip was Zweeds en dus werden de kleuren van de Zweedse vlag gekozen.

Stadion Boca Juniors

Jaren later was er opnieuw een interessant verhaal rond de clubkleuren. Ze konden Coca Cola binnenhalen als sponsor, maar de kleuren van Coca Cola zijn rood en wit. En die kleuren willen ze niet in hun stadion hebben. Coca Cola ging om en heeft alle reclame-uitingen in en rond het stadion in de clubkleuren gegoten.

Lezama Park

Lezama Park

Het Lezama park ligt op de grens van La Boca en San Telmo. De volgende bestemming van de fietstocht en tevens de wijk waarin ons hotel stond. Aan de rand van het park waren wat sportfaciliteiten en je keek uit op een Russische kerk.

 Standbeeld Pedro de Mendoza

In het Lezama park staat een monument ter ere van Pedro de Mendoza, de Spaanse ontdekkingsreiziger die waarschijnlijk op deze plaats Buenos Aires heeft gesticht in 1536.

San Telmo

De volgende stop was bij het levendige Plaza Dorrego, een plein vol met cafés en restaurants waar het eigenlijk de hele dag een drukte van belang is. Veel panden in de buurt hebben duidelijk betere tijden gekend en kampen nu met achterstallig onderhoud.

Plaza de Mayo

Casa Rosada

Plaza de Mayo is het plein waar veel verhalen over Argentinië bij elkaar komen. Bij ons is het vooral bekend als het plein van de dwaze moeders. Tijdens de militaire dictatuur gingen moeders van vermiste kinderen zwijgend over het plein lopen omdat de autoriteiten geen opheldering wilden geven.
Aan het hoofd van het plein staat het Casa Rosada, het presidentiële paleis dat we een dag later zouden bezoeken.

Pirámide de Mayo

Op het plein staat de Pirámide de Mayo die een jaar na de Meirevolutie in 1811 is gebouwd. Het is het oudste nationale monument van Buenos Aires.

Jacaranda

We waren precies in de juiste periode in Buenos Aires om de prachtige Jacarandabomen overal in bloei te zien. Zoals hieronder voor het El Cabildo museum, het oorspronkelijke stadhuis. Het gebouw op de tweede foto staat naast het oude stadhuis.

Obelisk

Vanaf het Plaza de Mayo zijn we teruggefietst naar het Plaza San Martin, waar de fietstocht was begonnen. Onderweg hadden we uitzicht op de Obelisk die op het Plaza de la Republica staat op de plaats waar vroeger een kerk stond. Grote nationale gebeurtenissen, zoals overwinningen bij het WK voetbal worden bij deze Obelisk gevierd. 

 

Aan het eind van de fietstocht hebben we Sander bedankt voor de geweldige rondleiding en zijn we gaan lunchen in een restaurant dat hij had aanbevolen.